† THIMO'S ♥ MUZIEKHOEKJE ¶¶¶....
TOEN GOD DE MOEDERS VAN KINDEREN MET AUTISME SCHIEP....
Toen God de moeders van kinderen met autisme schiep, was Hij al 6 dagen aan het overwerken....Een engel verscheen en zei: "U steekt wel heel veel tijd en werk in deze exemplaren".... "Heb je de specificaties van deze bestelling al eens gelezen?", vroeg God vermoeid.... "De moeder van zo'n kind moet buitengewoon goede ogen hebben, zodat ze kan zien hoe bijzonder haar kind is, wanneer allen verblind zijn door het syndroom....Ze heeft ook veel meer energie dan normaal nodig, zodat ze het nooit opgeeft....Ook niet wanneer anderen dat wel doen....Haar huid moet extra dik zijn om alle onrecht te kunnen verdragen en alle kritiek op haar opvoedings capaciteiten....Ik heb haar zelfs een sterker hart gegeven met een groter vermogen om lief te hebben en te begrijpen.... "God ",zei de Engel terwijl ze Zijn mouw aanraakte,"U kunt beter wat rusten en er morgen aan verder werken". "Dat kan ik niet", sprak God, " er zijn meer kinderen met autisme dan de wereld weet"....De Engel vloog langzaam rond het schepsel en bestudeerde het nauwkeurig....Opeens stopte ze en boog zich voorover....Haar vinger gleed over de wang van de vrouw."Ze lekt", zei de Engel, "ik denk dat U er te lang aan heeft doorgewerkt"..... "Dat is geen lek" zei God, "dat is een traan".... "Waar is die voor?" vroeg de Engel, "Ik neem aan voor opgekropte emoties, voor teveel onrechtvaardigheid en voor gebrek aan begrip...." zei God. "U bent werkelijk geniaal "zei de Engel....God keek somber en leunde achterover in zijn stoel.... "Die traan heb ik niet gemaakt", zei Hij....
THIEMS LEVEN MET ZIJN ADHD, AUTISME EN BORDERLINE....
Met 1 van deze 3 handicaps te moeten leven is al moeilijk, hij had de pech ze alledrie te ontwikkelen....Ook zou hij MCDD hebben maar hier heb ik nooit enige rapportage over gezien, die kreeg ik al niet meer sinds zijn 16-17e....
Hierbij was hij ook nog zwak begaafd en dat maakte het extra moeilijk om met zijn beperkingen om te gaan....
Daardoor begreep hij de wereld niet en de wereld begreep niet altijd zijn wereld....Veel onbegrip heeft dat opgeleverd....
Daarnaast was hij grensloos, remloos, had een impusstoornis, meerdere ptss (post traumatische stress syndroom), NLD (nonverbale leerstoornis) en ga zo nog maar even door....
Kort gezegd, hij had het erg moeilijk om zich in deze harde wereld staande te houden....
Het meest moeilijke was wel dat hij stuiterend door het leven ging, druk, druk en nog eens druk....Hij vloog bijna, hij stuiterde soms de wereld rond.....Daarbij was hij grensloos, remloos en had een impulsstoornis waardoor hij erg impulsief kon handelen.....Eerst doen, dan denken....Zijn daden niet overziend....Daarnaast had hij ook nog een eetstoornis ontwikkeld, niet omdat hij mager wilde zijn maar hij wilde niet meer eten omdat hij dan dood zou gaan....Destruktief gedrag dus, weet ook niet of je het dan wel een eetstoornis mag noemen....Hij woog bij zijn dood nog maar 50 kg bij een lengte van 1.80m....Een lichtgewicht dus....
Hij werd dan ook volgestopt met medicatie om hem rustig te houden....De laatste maanden slikte hij: Clomipramine, Concerta/Ritalin, Depakine, Lorazepam, Oxazepam, Promethazine en Risperdal....
Er was soms geen normaal gesprek met hem mogelijk en zat hij er als een zombie bij....Totaal versuft en niet aanspreekbaar....Daarmee kregen ze hem wel klein, dachten ze....
Tel daarbij op het seksueel misbruik dat hem overkwam en de jarenlange geestelijke en lichamelijke mishandelingen, de eenzame opsluitingen en de tegenwerking van de hulpverlening, de post traumatische stress stoornissen (PTSS) die hij hierdoor opliep en niemand zal het verbazen dat hij de beslissing nam, die hij uiteindelijk genomen heeft....
Hierbij was hij ook nog zwak begaafd en dat maakte het extra moeilijk om met zijn beperkingen om te gaan....
Daardoor begreep hij de wereld niet en de wereld begreep niet altijd zijn wereld....Veel onbegrip heeft dat opgeleverd....
Daarnaast was hij grensloos, remloos, had een impusstoornis, meerdere ptss (post traumatische stress syndroom), NLD (nonverbale leerstoornis) en ga zo nog maar even door....
Kort gezegd, hij had het erg moeilijk om zich in deze harde wereld staande te houden....
Het meest moeilijke was wel dat hij stuiterend door het leven ging, druk, druk en nog eens druk....Hij vloog bijna, hij stuiterde soms de wereld rond.....Daarbij was hij grensloos, remloos en had een impulsstoornis waardoor hij erg impulsief kon handelen.....Eerst doen, dan denken....Zijn daden niet overziend....Daarnaast had hij ook nog een eetstoornis ontwikkeld, niet omdat hij mager wilde zijn maar hij wilde niet meer eten omdat hij dan dood zou gaan....Destruktief gedrag dus, weet ook niet of je het dan wel een eetstoornis mag noemen....Hij woog bij zijn dood nog maar 50 kg bij een lengte van 1.80m....Een lichtgewicht dus....
Hij werd dan ook volgestopt met medicatie om hem rustig te houden....De laatste maanden slikte hij: Clomipramine, Concerta/Ritalin, Depakine, Lorazepam, Oxazepam, Promethazine en Risperdal....
Er was soms geen normaal gesprek met hem mogelijk en zat hij er als een zombie bij....Totaal versuft en niet aanspreekbaar....Daarmee kregen ze hem wel klein, dachten ze....
Tel daarbij op het seksueel misbruik dat hem overkwam en de jarenlange geestelijke en lichamelijke mishandelingen, de eenzame opsluitingen en de tegenwerking van de hulpverlening, de post traumatische stress stoornissen (PTSS) die hij hierdoor opliep en niemand zal het verbazen dat hij de beslissing nam, die hij uiteindelijk genomen heeft....
HET AUTISME LIED....
Autisme lied...
Drie maal drie is negen
Ik zing hier mijn eigen lied
Zing ik dan door alles heen
Dan merk ik dat toch niet....
ADHD lied....
DRIE MAAL DRIE IS NEEEEEEEE-GEEEEEEEN !!!
IEDER SCHREEUWT Z'N EIGEN LIED !!!
IK ZING DIT LIED WEL HONDERD KEER !!!
WANT STOPPEN KAN IK NIET !!!
ODD lied....
Drie maal drie is zeven
Ik vind dit een heel stom lied
Als je wilt dat ik dit zing
Dan zing ik dat dus niet!
ADD lied....
Drie maal dr ... hé een vogel!
Zingen? ... oh ja. Drie maal drie is negen
Ieder ... mooi weer buiten zeg!
Wat? Oh ja. Ieder zingt z'n eigen lied
Drie maal ... ehh ... Wat deed ik hier ook alweer??
Dyscalculie(d)....
3 maal 3 is ... ehhhhhhhh ... 6?
..... 7? ..... 33? ..... 9? ..... 12?
ieder zingt zijn eigen lied
Als ik dit niet tellen kan
Dan zing ik lekker niet!
Dyslexie lied....
Drie maal dire si ngeen
Ieedr zgint z'n egein leid
Deir mala diet is neeng
Ki sanp dti leidej neit!
Drie maal drie is negen
Ik zing hier mijn eigen lied
Zing ik dan door alles heen
Dan merk ik dat toch niet....
ADHD lied....
DRIE MAAL DRIE IS NEEEEEEEE-GEEEEEEEN !!!
IEDER SCHREEUWT Z'N EIGEN LIED !!!
IK ZING DIT LIED WEL HONDERD KEER !!!
WANT STOPPEN KAN IK NIET !!!
ODD lied....
Drie maal drie is zeven
Ik vind dit een heel stom lied
Als je wilt dat ik dit zing
Dan zing ik dat dus niet!
ADD lied....
Drie maal dr ... hé een vogel!
Zingen? ... oh ja. Drie maal drie is negen
Ieder ... mooi weer buiten zeg!
Wat? Oh ja. Ieder zingt z'n eigen lied
Drie maal ... ehh ... Wat deed ik hier ook alweer??
Dyscalculie(d)....
3 maal 3 is ... ehhhhhhhh ... 6?
..... 7? ..... 33? ..... 9? ..... 12?
ieder zingt zijn eigen lied
Als ik dit niet tellen kan
Dan zing ik lekker niet!
Dyslexie lied....
Drie maal dire si ngeen
Ieedr zgint z'n egein leid
Deir mala diet is neeng
Ki sanp dti leidej neit!
IS DIT HET VOORLAND VAN ONZE KIDS MET EEN BEPERKING??....
Al zoekende op het Internet kwam ik dit filmpje tegen....Kinderen met ADHD en hoe de maatschappij daarmee omgaat....Het is een ontroerend filmpje met een lach en een traan....Voor mij extra emotioneel vooral hoe het afloopt....Erg mooi in elkaar gezet en bedacht....
http://www.megablunder.net/ADHDlozeWereld/
http://www.megablunder.net/ADHDlozeWereld/
GEDICHT - MIJN LEVEN MET BORDERLINE....
Mijn leven met Borderline....
Er woedt weer eens een orkaan in mijn kop.
Houdt dit gezeik nou nooit eens op?
Niemand schijnt echt te kunnen begrijpen,
waarom ik hem altijd maar weer zit te knijpen....
Niemand schijnt het te kunnen behappen,
maar voor een niet-Borderliner is het ook haast niet te snappen....
Hoe leg je uit dat je niets kunt voelen?
Terwijl tegelijkertijd de emoties je overspoelen?
Zoveel prikkels tegelijkertijd,
En spontaan raak ik de weg weer kwijt....
Ik zweef weer weg naar mijn veilig en rustig oord,
Waar zelfs de beroemdste geograaf nog nooit van heeft gehoord....
Schijnbaar heb ik altijd pech,
ik hoor je wel, maar ZO ver weg!
Mijn geest zo licht, mijn lijf zo zwaar,
Ik word alles nog maar nauwelijks gewaar....
Ik wil terug, terug naar de realiteit,
Ik probeer het te beperken dit verlies van tijd....
Hoe leg je uit waarom je op zo'n moment in je armen snijdt?
Dat gaat niet, vandaar dat ik deze gesprekken liever vermijd....
Anderen vinden het vaak pijnlijk om dit te moeten horen,
Maar ze vergeten dat ook ik niet zonder pijn ben geboren....
Wanneer er evenveel krassen op je armen als op je ziel staan geschreven,
dan moet het toch duidelijk zijn dat ik af en toe in een hel schijn te leven....
Thimo lacht, Thimo huilt.
Ongelooflijk hoe snel gevoelens voor elkaar worden verruild....
Mensen zeggen dat ik me aanstel en dat ik zeur,
Maar ik snap ook niks van dit wisselvallige humeur....
één ding is zeker: ik heb er echt niet om gevraagd
en wordt er, meer dan mijn omgeving weet, door geplaagd....
Is er iemand die een dagje met me zou willen ruilen?
Ik moet ook altijd maar weer denken,
dat anderen alles doen om mij maar te kunnen krenken....
Iemand is aardig of helemaal niet,
Een goede nuancering hierin is voor mij onbekend gebied....
Zwart of wit, kort of lang,
Floep: ineens word ik weer ontzettend bang....
Waarvoor??? Dat mag Joost weten,
Ik weet het niet en begin spontaan te zweten....
Ik raak weer eens volledig in paniek,
Ben onrustig en voel me weer zo ziek....
Dan moet ik rennen, springen en skaten,
Alle angst eruit kunnen zweten....
Er komt een dag dat ik mezelf voorbij zal rennen
en misschien moet ik er maar "gewoon" aan wennen....
Want zo levend van grens naar grens,
Ben ik toch maar mooi een uiterst uniek en enig stukje mens....
Maar de mensen waar ik om geef die weten me soms te begrijpen,
En er is er 1 die me helemaal begrijpt....
En die gene weet ook wat ik voor haar voel,
Mijn mama maakt me rustig en weer koel....
Er woedt weer eens een orkaan in mijn kop.
Houdt dit gezeik nou nooit eens op?
Niemand schijnt echt te kunnen begrijpen,
waarom ik hem altijd maar weer zit te knijpen....
Niemand schijnt het te kunnen behappen,
maar voor een niet-Borderliner is het ook haast niet te snappen....
Hoe leg je uit dat je niets kunt voelen?
Terwijl tegelijkertijd de emoties je overspoelen?
Zoveel prikkels tegelijkertijd,
En spontaan raak ik de weg weer kwijt....
Ik zweef weer weg naar mijn veilig en rustig oord,
Waar zelfs de beroemdste geograaf nog nooit van heeft gehoord....
Schijnbaar heb ik altijd pech,
ik hoor je wel, maar ZO ver weg!
Mijn geest zo licht, mijn lijf zo zwaar,
Ik word alles nog maar nauwelijks gewaar....
Ik wil terug, terug naar de realiteit,
Ik probeer het te beperken dit verlies van tijd....
Hoe leg je uit waarom je op zo'n moment in je armen snijdt?
Dat gaat niet, vandaar dat ik deze gesprekken liever vermijd....
Anderen vinden het vaak pijnlijk om dit te moeten horen,
Maar ze vergeten dat ook ik niet zonder pijn ben geboren....
Wanneer er evenveel krassen op je armen als op je ziel staan geschreven,
dan moet het toch duidelijk zijn dat ik af en toe in een hel schijn te leven....
Thimo lacht, Thimo huilt.
Ongelooflijk hoe snel gevoelens voor elkaar worden verruild....
Mensen zeggen dat ik me aanstel en dat ik zeur,
Maar ik snap ook niks van dit wisselvallige humeur....
één ding is zeker: ik heb er echt niet om gevraagd
en wordt er, meer dan mijn omgeving weet, door geplaagd....
Is er iemand die een dagje met me zou willen ruilen?
Ik moet ook altijd maar weer denken,
dat anderen alles doen om mij maar te kunnen krenken....
Iemand is aardig of helemaal niet,
Een goede nuancering hierin is voor mij onbekend gebied....
Zwart of wit, kort of lang,
Floep: ineens word ik weer ontzettend bang....
Waarvoor??? Dat mag Joost weten,
Ik weet het niet en begin spontaan te zweten....
Ik raak weer eens volledig in paniek,
Ben onrustig en voel me weer zo ziek....
Dan moet ik rennen, springen en skaten,
Alle angst eruit kunnen zweten....
Er komt een dag dat ik mezelf voorbij zal rennen
en misschien moet ik er maar "gewoon" aan wennen....
Want zo levend van grens naar grens,
Ben ik toch maar mooi een uiterst uniek en enig stukje mens....
Maar de mensen waar ik om geef die weten me soms te begrijpen,
En er is er 1 die me helemaal begrijpt....
En die gene weet ook wat ik voor haar voel,
Mijn mama maakt me rustig en weer koel....
